AEC 2020 แต่ละประเทศเค้าทำอะไรกันไปถึงไหนแล้ว
เราเข้าสู่การเปิดเสรีทางการค้าระหว่างประเทศในอาเซียน หรือ AEC ตั้งแต่ปี 2558 หรือเปิดมาได้ 5 ปี แล้ว สิ่งต่างๆ เปลี่ยนแปลงไปมาก โดยเฉพาะประเทศเพื่อนบ้านของเรา รวมถึงธุรกิจของคนไทยเราด้วย และยังไม่นับว่ามีการกระทบจาก โควิด 19 เข้ามาทำให้เศรษฐกิจเปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก เราจะมาดูสถานการณ์ของแต่ละประเทศกันว่าเปลี่ยนแปลงไปอย่างไรบ้าง
กัมพูชา
ตอนนี้กัมพูชากำลังทำถนหนทางใหม่ เพื่อเชื่อมเมืองสำคัญในประเทศ ได้แก่ ปอยเปต เสียมเรียบ พระตะบอง ศรีโสภณ เพื่อเชื่อมเข้ากับกรุงพนมเปญ ซึ่งคาดว่าจะแล้วเสร็จในปี 2564 และเมื่อเสร็จแล้ว ธุรกิจที่จะเฟื่องฟู ก็คือ ธุรกิจการขนส่งสินค้าทางบก การกระจายสินค้า การท่องเที่ยว (หลังจากหมดโควิด) และที่แน่นอนคือธุรกิจส่งออกสินค้า เนื่องจากต้องใช้เส้นทางโดยตรงนั่นเอง หากเราเคยไปกัมพูชาเมื่อ 5 ปีก่อน เราจะเห็นความแตกต่างอย่างชัดเจนมากๆ ครับ
และแน่นอนว่าการขนส่งสะดวก ธุรกิจของไทยก็มีโอกาสเติบโตเช่นกัน โดยเฉพาะสินค้าไทย ที่ได้รับความนิยมจากชาวกัมพูชา ถือเป็นแต้มต่ออย่างดี จะทำให้ราคาสินค้าถูกลง เนื่องจากการเดินทางสะดวกขึ้นครับ
ลาว
สถานการณ์ในลาวตอนนี้ มีการลงทุนสูงมาก โดยเฉพาะจากจีน ซึ่งกลายเป็นนักลงทุนต่างชาติอันดับหนึ่งของลาวไปแล้ว (แซงหน้าไทย) และการตื่นตัวรวมถึงทุนที่เข้ามานี่เอง ทำให้หลายๆ พื้นที่ในลาว เริ่มปรับเปลี่ยนจากแหล่งธรรมชาติ กลายเป็นแหล่งอุตสาหกรรมมากขึ้น (น่าเสียดาย)
สิ่งที่ตอนนี้ลาวกำลังขายได้คือทรัพยากร ไม่ว่าจะเป็นแร่ธาตุ ป่าไม้ และทรัพยากรธรรมชาติอื่นๆ ซึ่งผู้รับซื้อรายใหญ่สุดคงหนีไม่พ้นจีน หรือพูดง่ายๆ ก็คือ ในลาวตอนนี้ถ้าไม่นับคนลาว หันไปทางไหนก็เจอแต่คนจีน
เมียนมาร์
ฝั่งแม่สอด ข้ามไปเมียวดี คนจีนมาสร้างนิคมอุตสาหกรรมขนาดใหญ่เยอะมาก ทำให้เศรษฐกิจเมียนมาร์มีเงินเข้ามาหมุนเวียน รวมถึงการพัฒนาลอจิสติกส์ เส้นทางในเมียนมาร์ดีขึ้นมากกว่าแต่ก่อน
อย่างไรก็ตาม มีข้อสังเกตตรงที่เมียนมาร์เริ่มเคร่งในเรื่องกฎระเบียบมากขึ้น จะนำสินค้าไปขาย หากต้องผ่าน FDA จะนำไปขายแบบปกติ ไม่ได้แล้ว ต้องขออนุญาตให้เรียบร้อย อย่างไรก็ตาม อุปสรรคใหญ่ก็คือ กำลังคน หรือเจ้าหน้าที่ของเมียนมาร์มีไม่มากพอที่จะจัดการเรื่องพวกนี้ อีกปัญหาสำคัญคือค่าเงินจ๊าด ที่ค่อนข้างเหวี่ยง ขึ้นๆ ลงๆ เอาแน่เอานอนไม่ได้
เวียดนาม
พิษจากโควิด ทำให้เวียดนามมีเศรษฐกิจชะลอตัว เกิดจากการไม่สามารถส่งออกสินค้าไปต่างประเทศได้ (เวียดนามคล้ายไทยเมื่อก่อน พึ่งพาการส่งออกเยอะมาก) ในเวลาต่อมา เวียดนามสามารถควบคุมโควิดได้ดีกว่าหลายๆ ประเทศในยุโรป แต่ก็ยังซบเซาอยู่ดี เพราะลูกค้าซื้อของไม่ได้ ปีหน้าเวียดนามจะเริ่มใช้ FTA กับยุโรปแล้ว ทำให้มีตลาดใหญ่มหาศาลกำลังรอเวียดนามอยู่ สินค้าที่ราคาถูก คุณภาพที่ดีขึ้นเรื่อยๆ ความขยันของชาวเวียด ทำให้เวียดนามน่ากลัวจริงๆ ครับ
มาเลเซีย
ว่ากันว่าในมาเลเซีย เศรษฐกิจเดิมแย่อยู่แล้ว เจอโควิดเข้าไป ยิ่งแย่เข้าไปใหญ่ จะมีอาศัยใบบุญจากประเทศอาหรับด้วยกันที่ยังคอยสนับสนุนการค้ากันอยู่
สิงคโปร์
ถือว่าแย่สุดในอาเซ๊ยนแล้ว ถ้าวัดจากอัตราการเติบโตของ GDP เนื่องจากสิงคโปร์พึ่งพาการค้าระหว่างประเทศเป็นหลัก 90 เปอร์เซ็นต์ แล้วเจอโควิดเข้าไป ทั่วโลก หยุดค้าขาย ทำให้สิงคโปร์โดนหนักสุด เพราะไม่มีใครขายของกันนั่นเอง ต้องติดตามดูต่อไป แต่คิดว่าในไม่ช้าก็จะฟื้น หรืออาจจะเห็น ธุรกิจรูปแบบใหม่จากการปรับตัวของสถานการณ์โควิดก็ได้
อินโดนีเซีย
ประชากรเยอะสุด ธุรกิจหลักคืออาหาร ดังนั้นการได้รับผลกระทบทางเศรษฐกิจก็สามารถแก้ไขได้ ดีกว่าหลายๆ ประเทศ สถานการณ์คล้ายๆ กับมาเลเซีย
ฟิลิปปินส์
ภูมิประเทศเป็นเกาะ รายได้หลักคือการท่องเที่ยว และการนำเงินกลับมาจากต่างประเทศ ที่ช่วยพยุงไว้ สถานการณ์แย่ไม่แพ้ไทย แต่เชื่อว่าหลังโควิดน่าจะกลับมาได้ ห่วงก็แต่ประชาชนชาวตากาล็อก ที่เดินทางกลับมาจากต่างประเทศ เพราะงานบริการถูกลดจำนวนคนลงนั่นเอง
บรูไน
อาจจะกระทบบ้างในเรื่องของการค้าน้ำมัน เนื่องจากราคาน้ำมันตกลงไปเยอะ แต่คาดว่าแค่ชะลอตัว เพราะมีเงินทุนสำรองค่อนข้างสูง
ไทย
เศรษฐกิจหลักพึ่งพาการส่งออกและการท่องเที่ยว ซึ่งไม่เป็นมิตรต่อโควิดเลยสักนิด ทำให้เศรษฐกิจของไทยตกลงมาเยอะ แต่ถึงไม่มีโควิด เศรษฐกิจก็นิ่งๆ ไม่ตกแต่ไม่โตนะครับ การมีโควิดมา ข้าพเจ้าเชื่อว่ามีการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้น มีหลายธุรกิจปรับตัว ไม่ว่าจะเป็นการค้าออนไลน์ การแสดงศักยภาพให้โลกเห็นว่าธุรกิจบริการของไทยเราดีมากเพียงใด โดยเฉพาะบริการทางการแพทย์ ประเทศไทยได้รับคำชมเยอะมากนะครับ แม้คนไทยจะด่ากันเองก็เหอะ
ช่วงหลังต้มยำกุ้ง ค่าเงินบาทอ่อน เราก็อาศัยการส่งออก ทำให้สินค้าไทยนิยมไปทั่วโลก หลังจากนั้นค่าแรงขึ้นสูง ส่งออกลำบากขึ้น ก็มีการท่องเที่ยวมาช่วยไว้ พอเศรษฐกิจโลกเริ่มชะลอตัว เกิดโควิด ทำให้เปิดเผยธุรกิจใหม่ เวลเนส มาแรงแน่นอน
ทุกครั้งที่ประเทศกำลังจะเกิดวิกฤต เราก็มีอะไรมาช่วยไว้เสมอ หากจะเชื่อในเรื่องเหนือธรรมชาติ ก็สามารถเชื่อได้ แต่อีกสิ่งที่สำคัญและไม่ควรมองข้ามเลยคือประเทศไทย เป็นประเทศพัฒนาตัวเองอยู่เรื่อยๆ เพียงแต่เราไม่ได้เดินในทิศทางที่ชัดเจน เพราะพัฒนาหลายๆ อย่างพร้อมๆ กัน พอเกิดวิกฤตแบบนึง ก็มีสิ่งที่เราคาไม่ถึงมาช่วยไว้ และทุกครั้งที่เกิดวิกฤตก็จะทำให้เห็นความสำคัญของสิ่งที่เรามีนั่นเอง
ข้อมูลทั้งหมด เป็นการบอกเล่าจากประสบการณ์และสิ่งที่เจอของคนในวงการนะครับ
